Eliminacja oleo i/lub petropochodnych – zarówno indywidualnych związków jak i substancji ze ścieków przemysłowych w konwencjonalnych rozwiązaniach jest operacją wstępną, której sprawność może posiadać istotny wpływ na kolejne etapy czy fazy fizykochemicznego lub biologicznego oczyszczania. Znane z praktyki rozwiązania techniczne charakteryzują się różną skutecznością separacji. W doborze odpowiedniej konfiguracji separatorów, w naszej praktyce opieramy się na wynikach eksperymentalnych uzyskiwanych na pilotażowym zespole testacyjnym.
Oferowane przez nas rozwiązania bazują na zastosowaniu separatorów taśmowych, wymagających niskiego poziomu zasilania energetycznego – mogą być zasilane również z alternatywnych źródeł energii np. z systemów fotowoltaicznych czy małych generatorów zasilanych energią wiatrową.
Zasadniczy kierunek naszej działalności gospodarczej w dziedzinie oczyszczania ścieków przemysłowych opiera się na własnych, innowacyjnych rozwiązaniach technicznych, technologicznych oraz procesowych. Ścieki przemysłowe są specyficzną sferą w aspekcie indywidualnego składu i fizykochemicznych cech, które są determinowane charakterem technologii wytwarzania finalnych produktów oraz kategorią stosowanych zasadniczych surowców oraz reagentów wspomagających, uszlachetniających itd. Każdy zlecany do naszego przedsiębiorstwa przypadek analizujemy indywidualnie na etapie badań podstawowych i w kolejnej fazie badawczej, dodatkowo rozpoznajemy procesowo w skali ułamkowo technicznej.
Technologie osadu czynnego stały się podstawowym rozwiązaniem w dziedzinie oczyszczalnia ścieków socjalno-bytowych, komunalnych, wybranych grup przemysłowych i mieszanych. Pomimo znaczącej wiedzy w zakresie podstaw biochemicznych, biologicznych, fizykochemicznych i procesowych funkcjonowania osadu czynnego, dla każdego przypadku ścieków biodegradowalnych należy przeprowadzić testy technologiczne i optymalizacyjne nad doborem parametrów istotnych. Na wyposażeniu Zakładu Badań i Wdrożeń Projprzemeko sp. z o.o. znajdują się w skali ułamkowo- technicznej reaktory procesowe dla potrzeb prowadzenia badań technologiczno-optymalizacyjnych oczyszczania ścieków z zastosowaniem osadu czynnego.
Oczyszczanie ścieków socjalno-bytowych układami reaktorowo-sekwencyjnymi sprowadza się do ścisłego przestrzegania reżimu technologicznego w relacji czasu poszczególnych etapów procesowych. Metoda ta jest bardzo skuteczna, zwłaszcza w przypadku podwyższonych ilości biogenów w ściekach surowych. Obiekty o małej przepustowości w przypadku właściwego i precyzyjnego programowania procesowego są najczęściej w praktyce bezobsługowe. Przykład takiego obiektu prezentujemy poniżej w załączonej dokumentacji fotograficznej. Sekwencyjna oczyszczalnia ścieków socjalno-bytowych została wykonana systemem „pod klucz” dla Domu Pomocy Społecznej w miejscowości Goślice, Gmina Bielsk. Inwestorem tego przedsięwzięcia było Starostwo Powiatowe w Płocku.
Złoża tarczowe należą do kategorii rozwiązań konwencjonalnych w dziedzinie technologii ścieków socjalno-bytowych. Technologia ta jest szczególnie przydatna w przypadkach nisko obciążonych ścieków ładunkami ChZT, BZT5 i miogenów oraz nie wymaga szczególnych warunków podczas eksploatacji instalacji oczyszczalni. Poniższa dokumentacja fotograficzna prezentuje przykład wykonanej instalacji biologicznej oczyszczalni ścieków socjalno-bytowych typu KOS-2, wykonanej dla Reprezentacyjnego Ośrodka Wypoczynkowego MON w miejscowości Omulew na terenie gminy Jedwabno.
Ścieki socjalno-bytowe o typowym składzie ładunku zanieczyszczeń, z technologicznego i ekonomicznego punktu oceny najkorzystniej jest oczyszczać metodami osadu czynnego. Dla obiektów o małej przepustowości, np. oczyszczających ścieki z niewielkich siedlisk czy małych miejscowości, skutecznym i zarazem tanim sposobem jest wykorzystanie metod z sekwencyjnym reaktorowym sposobem oczyszczania. Przykład takiego rozwiązania prezentujemy w poniższej dokumentacji fotograficznej. Przedmiotowa inwestycja została zrealizowana na zlecenie przedsiębiorstwa P.PH.U. SOMBUD z Somonina dla miejscowości Rokitnica w gminie Pruszcz Gdański.
Ścieki socjalno-bytowe bez względu na miejsce ich powstawania charakteryzują się zdefiniowanym składem chemicznym w puli ładunku zanieczyszczeń ich obciążających. Określony zakres odczynu (pH), stężeń zawiesin i koloidów, ekstraktu eterowego, związków i form biogennych azotu oraz fosforu, a także indywidualne pule ładunków ChZT czy BZT, to parametry decydujące o właściwościach i kierunkach oczyszczania. Współczesne osiągnięcia techniki w obszarze rozwiązań technologiczno-procesowych oczyszczania takiego medium są ogromne i z każdym kolejnym rokiem przysparzające nowej wiedzy teoretycznej i nowych technologii.
Oczyszczanie ścieków socjalno-bytowych z ośrodków leczniczych, w tym szpitali zajmujących się specyficznymi dolegliwościami, należy do trudniejszych w aspekcie technologicznym procesów inwestycyjnych oraz eksploatacyjnych. Ścieki powstające, zwłaszcza na terenie obiektów szpitalnych o wyspecyfikowanym obszarze leczenia dolegliwości, wymagają indywidualnego podejścia niż w przypadku typowych strumieni socjalno-bytowych. Jest to związane ze specyficznym tłem biologicznym w puli ładunków biodegradowalnych oraz koniecznością prowadzenia dezynfekcji reagentami, i na układach dostosowanych do składu mikro, myko, wiruso i parazytologicznego.
Ścieki socjalno-bytowe są nieodłącznym atrybutem ludzkiej działalności bez względu na jej charakter. Mogą w tej klasyfikacji (tylko formalnej) dominować ścieki o charakterze socjalnym (np. zakłady produkcyjne, jednostki użyteczności publicznej itd.) lub ścieki o charakterze bytowym (np. wszystkie miejsca ich generacji związane z naszym funkcjonowaniem poza zawodowym, np. nasze mieszkania, ośrodki wypoczynkowe, szpitale itp.). Oczyszczanie ścieków socjalno-bytowych bez względu na dominację w składzie socjalnych bądź bytowych strumieni, może współcześnie prowadzić różnymi metodami.
Konwencjonalne złoża biologiczne należą z całą pewnością do bardzo skutecznych metod oczyszczania ścieków socjalno-bytowych. Mankamentem tego interesującego i zarazem nieskomplikowanego rozwiązania są ograniczenia w obszarach obciążeń hydraulicznego i powierzchniowego, co czyni te metodą przydatną dla małych zlewni ścieków. Istotnym i zarazem ekonomicznie korzystnym aspektem jest naturalne, przeciwprądowe natlenianie płynących ścieków. Poniżej w zamieszczonej dokumentacji fotograficznej przedstawiono przykład realizacji oczyszczalni atoksyczno-tlenowej o podwyższonej możliwości biogenów ze ścieków socjalno-bytowych w miejscowości Jora Wielka, gmina Mikołajki.
Oczyszczanie ścieków socjalnych w ramach autonomicznych, zakładowych oczyszczalni wiąże się z koniecznością eliminacji podwyższonych pul biogenów w relacji do ładunków węglowych zakumulowanych w pulach ChZT czy BZT. W reaktorach przepływowych, uzyskanie pożądanego efektu ekologicznego jest w takich przypadkach bardzo utrudnione. Optymalnym rozwiązaniem jest oczyszczanie porcjowo-sekwencyjne z wykorzystaniem reaktorów klasy SBR. Metoda ta pozwala na bardzo precyzyjne ustalenie parametrów istotnych oczyszczania, a zwłaszcza precyzyjne wyznaczenie poszczególnych sekwencji czasowych. W poniższej dokumentacji fotograficznej prezentujemy przykład zrealizowanej inwestycji dla potrzeb oczyszczania ścieków socjalnych powstających na terenie Zakładu Produkcyjnego należącego do przedsiębiorstwa PAROC POLSKA TRZEMESZNO sp. z.o.o. w Trzemesznie.
Jednym z ciekawszych rozwiązań technicznych oczyszczania ścieków socjalno-bytowych jest technologia złóż tarczowych. Rozwiązanie to jest szczególnie przydatne zwłaszcza w przypadku optymalnych relacji C:N:P. Dodatkowo, nie wymaga zespołu napowietrzania zewnętrznego, gdyż procesy te zachodzą w sposób ciągły i zarazem naturalny. Technologię tę można stosować zarówno do oczyszczania niskobiogennych ścieków socjalno-bytowych oraz organicznych ścieków przemysłowych. Poniżej w dokumentacji fotograficznej przedstawiono przykład takiej realizacji dla ścieków socjalno-bytowych na terenie tzw. „basenu górniczego” w Porcie Gdańskim na zlecenie Zarządu Morskiego Portu Gdańsk S.A.
Ścieki socjalno-bytowe powstające na terenach ośrodków zdrowia wymagają innego podejścia technologicznego niż typowe przypadki ścieków powstających na terenach ludzkich osiedli. Na przykład szpitale są miejscem szczególnej koncentracji osób z różnymi przypadłościami, co tym samym znajduje swoje odzwierciedlenie w składzie ścieków, zwłaszcza w aspekcie mikro, myko, parazyto i wirusologicznym. Konwencjonalne metody oczyszczania takich ścieków oparte na metodzie osadu czynnego nie prowadzą do całkowitej eliminacji patogenów.
Unieszkodliwianie nieczystości w postaci tzw. ścieków socjalno-bytowych w obecnych czasach nie stanowi problemu technologicznego, procesowego czy projektowego. Ten typ ścieków można unieszkodliwiać wieloma znanymi metodami, z zastosowaniem nowoczesnych zdobyczy w zakresie inżynieringu procesowego. Obecnie, regułą jest natomiast występowanie zjawisk specyficznych, których obecności oraz charakteru i jego rozmiaru nie można przewidzieć na etapie projektowania.
Ścieki socjalno-bytowe w mieszaninie bidegradowalnych ścieków przemysłowych mogą być w pełni mineralizowane do prostych form mineralnych (takich jak, np. CO2 czy H2O) na instalacjach zarówno przepływowych jak i porcjowych. Skład chemiczny ładunków pochodzących z produkcji estrów (metylowych lub etylowych) wyższych kwasów tłuszczowych jest predestynowany do modelowego, biochemicznego rozkładu aerobowego lub anaerobowego. Problemem jest w tym przypadku niewystarczająca podaż biogenów – związków i form fosforowych.
Ścieki przemysłowe dla wielu sektorów można oczyszczać własnymi instalacjami opartymi na wstępnym fizykochemicznym podczyszczaniu i finalnym oczyszczaniu metodami biologicznymi. Zakres stosowania różnych operacji i procesów jednostkowych na stopniu fizykochemicznym jest bardzo szeroki. Jednakże w przypadku stosowania rozwiązań sprzężonych fizykochemiczno-biologicznych dobór metod chemicznych jest determinowany uwarunkowaniami procesowymi i biocenotycznymi stopnia biologicznego. Na tym stopniu, w naszych dotychczasowych doświadczeniach sprawdziły się głównie metody oparte na osadzie czynnym oraz złoża biologiczne. Takie rozwiązania zapewniają niezależność w zakresie gospodarki ściekowej zakładu produkcyjnego. Poniżej w dokumentacji fotograficznej przedstawiono wdrożone przykłady takich instalacji dla ścieków przemysłowych.
Biologiczne osadniki gnilne należą do historycznie najstarszych rozwiązań technicznych w zakresie oczyszczania ścieków socjalno-bytowych. Można w tym miejscu przywołać pamięć historyczną i wymienić na przykład słynną rzymską konstrukcję Cloaca Maxima. Rozwiązania tej kategorii technicznej to nie tylko powszechnie znany osadnik Imhoffa ale cała gama różnorakich konstrukcji, często wielokomorowych o różnych rozwiązaniach procesowych. Należy nadmienić, że można spotkać biologiczne osadniki gnilne, które funkcjonują na zasadzie samodzielnych, autonomicznych obiektów oczyszczalni, głównie dla małych zlewni na terenach wiejskich.
Oczyszczanie ścieków socjalno-bytowych za pomocą konwencjonalnych złóż biologicznych należy do skutecznych metod eliminacji ładunków zanieczyszczeń i pozwala na prawny zrzut do odbiorników naturalnych (wód powierzchniowych rzek, jezior, strumieni, potoków itd.). Podstawowym mankamentem tej technologii jest limitowanie procesowe obciążeniem hydraulicznym, pozwalające na oczyszczanie ścieków w niewielkich ilościach z niewielkich zlewni - głównie małych osiedli. Bardzo często brak odpowiedniej wiedzy eksploatacyjnej w zakresie prawidłowej obsługi tych obiektów skutkuje ewidentnym obniżeniem sprawności, kolmatacją złóż czy w skrajnych przypadkach degradacją strukturalno-funkcjonalną błony biologicznej.